Να την προσέχεις..

Είναι δική σου τώρα. Πρόσεχέ την. Φοβάται τη μοναξιά. Τον ίδιο το φόβο. Να την κρατάς σφιχτά. Να της ψιθυρίζεις στ' αυτί κείνο που θέλει ν' ακούσει. Να της γρατζουνάς στην κιθάρα μια μελωδία που αγαπά, κι αν δεν τα καταφέρνεις με τις νότες, γράψε της κάτι απ' την καρδιά. Αγκάλιασέ τη και κάνε τη δική σου. Μ' ακούς που σου φωνάζω? Πρέπει να 'ναι ευτυχισμένη. Αρκεί που κοντά σου χαμογελά και νιώθει ασφάλεια. Μου αρκεί.

Πρόσεχέ την. Στα μάτια να την κοιτάζεις, να της μιλάς με αλήθειες για αλήθειες. Να της μιλάς σιωπηλά. Αγαπάει να κουρνιάζει στην αγκαλιά του άλλου, πόσο το ζηλεύω κι όμως θα σου πω ότι λατρεύει ν' αγαπά. Είσαι τυχερός, τι άλλο μπορώ να σου πω? Να την προσέχεις.
Όχι πάλι το ίδιο ρεφρέν. Όχι, όχι. Χαμήλωσέ το. Όχι...

Δεν σε ξέρω, αλλά..

..να την προσέχεις..
..αυτήν που αγαπώ..
..εσύ την έχεις..
..θα 'θελα να 'μαι συ για μία ώρα..
..να την είχα αγκαλιά για λίγο τώρα..

Δική σου είναι τώρα. Να την προσέχεις.Σαν άγγελος μοιάζει τα βράδυα, θα χάνεσαι στο βυθό των σκέψεών της. Με μια ανάσα. Τη θέλω ακόμη. Έχεις τον παράδεισο στην αγκαλιά σου, μην τον αφήσεις να φύγει. Σε παρακαλώ, μην την κάνεις να δακρύσει ποτέ. Δεν εκτιμάς ποτέ κάτι παρά μόνο όταν σου λείπει. Και μου λείπει τώρα, μου λείπει πολύ..

Να την προσέχεις. Και να θυμάσαι. Αν κάποια στιγμή σου θυμώσει δώσε της μόνο αγάπη. Στη στιγμή θα χαμογελάσει κι όλα θα τα ξεχάσει. Κάποιες νυχτιές φοβάται, ότι θα χαθεί νομίζει. Θα σου κρατά σφιχτά το χέρι, στιγμή μην το αφήσεις. Χάιδεψέ της τα μαλλιά, νιώσε την αναπνοή της. Στα όνειρά της θα κατοικώ να βλέπω αν είναι ευτυχισμένη. Τώρα ζεις εσύ κοντά της, να την προσέχεις, τίποτα να μη σου πάθει. Τα βαρέθηκα όλα. Στάχτη θα γίνω τώρα, στάχτη. Σκόνη, σκιά στο πέρασμά της. Όσο κι αν με πονά στην άκρη θα μείνω. Τελειώνει το τραγούδι, τελειώνει η δύναμή μου. Και μην ανησυχείς..

..εγώ γίνομαι σκόνη..

..δε θα την ενοχλήσω..

..όσο κι αν αυτό με σκοτώνει..

..η καρδιά μου είναι μόνη..

..θα χαρείς επομένως..

..αυτή που εσένα αγαπάει..

..εγώ είμαι ερωτευμένος..

Να την προσέχεις..*αφιερωμένο*