Μ'αρέσει να κάθομαι κρυμμένος στο μπαλκόνι και να κοιτάω μυστικά τον κόσμο γύρω μου να κινείται. Ακουμπισμένος στο κάγκελο, να βλέπω αυτοκίνητα, ανθρώπους, σύννεφα, να τρέχουν, άλλοι κάνοντας τόσο θόρυβο που σε κάποια στιγμή θα μπορούσε να με εκνευρίσει, κι άλλοι να περνάνε αθόρυβα, σαν να μην ήταν ποτέ εκεί. Με τη μουσική μου στα αυτιά, μια μπύρα να με κάνει να κρυώνω ακόμα πιο πολύ στο κρύο, να χαίρομαι την ησυχία.. Καμιά φορά σκέφτομαι πως θα 'θελα να 'χα παρέα, και κάθε μια από αυτές συνειδητοποιώ πως αυτό θα είναι κάτι που θα κάνω πάντα μόνος, όταν δε μπορώ να κοιμηθώ, κι αν το μοιραζόμουν με κάποιον θα έχανε την ιερότητά του, και θα έπαυε να είναι κάτι απόλυτα δικό μου που δε θα μπορεί κανείς ποτέ να μου κλέψει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου