Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

φοβιοφοβία

Στάσου, μη φεύγεις!
Χαμόγελό μου, μη φεύγεις!
Δεν το κάνω επίτηδες, σου λέω...
Δεν τον κάλεσα εγώ, απρόσκλητος έρχεται.. Κάθε φορά που σε βλέπει να κοιτάζεις το ταβάνι..
Χαμόγελό μου, μη μ' αφήνεις...
Είναι ο φόβος σου λέω.. Ο φόβος... Είναι καλά κρυμμένος, στο περήφανο πρόσωπό του, είναι καλά κρυμμένος....
Γιατί δυσκολεύεσαι τόσο να ξανάρθεις;
Και τον αφήνεις εδώ να με καρφώνει με το παγωμένο βλέμμα του, επι ώρες και ώρες, και σε βλέπω, μη νομίζεις οτι δε βλέπω έξω απ΄το παράθυρο.
Υποφέρεις και συ όσο και γω! Οι τυψεις που άργησες τόσο να ξανάρθεις, τις νιώθω και γω, τις βλέπω στα μάτια σου που δε συναντάνε τα δικά μου!
Συγγνώμη σου λέω...
Είσαι σημαντικο για μένα...
Θα κλειδώσω, στο υπόσχομαι
...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου